«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Մարտական խաչի ասպետ, Արցախի խորհրդարանի նախկին պատգամավոր Վահան Բադասյանը։ - Պարոն Բադասյան, Հայաստանում անցկացվում է «Ազգ-բանակ-2017» խորագրով համաժողովը։ Պաշտպանության նախարարի այս նախաձեռնությունը շատ քննարկվեց և արժանացավ նաև քննադատությունների։  Հետաքրքիր է՝ այս կոնցեպտը Հայաստանին որքանո՞վ է անհրաժեշտ։ - Իհարկե, ազգ-բանակ կոնցեպտը շատ անհրաժեշտ է։ Դա հենց այնպես գաղափար չէ, դա եղել է նաև նախկինում, երբ Ադրբեջանը մեզ պատերազմ պարտադրեց։ Երբ 1991 թվականին բանակը հիմնվել է՝ հենց այդ կոնցեպտով է եղել։ Հետագայում սովետական բանակի մնացորդ միջակությունները (դա անձնավորությունների խումբ է, որ ազգ-բանակը սարքել են խորհրդային բանակի նման մի բան) դա վերացրին։ Սովետական բանակում  միջազգային հարաբերությունները երեք կառույց էին ճշտում՝ հրամանատարական հետաքննություն, զինդատախազություն և ռազմական տրիբունալ։ Իսկ հիմա 8-9 կառույց կա՝ քննչական համակարգ, ռազմական ոստիկանություն, քրեական հետախուզություն և այլն. սա մեկ կարևոր հանգամանք։ Հաջորդը՝  այս 20 տարիների ընթացքում բանակի թալան է իրականացվում  որոշ հայտնի գեներալների կողմից։ Հիմա Վիգեն Սարգսյանը որպես նախարար ճիշտ է  դրել 1000 դրամի գաղափարը. դա ազգ-բանակի բաղադրիչներից մեն է։ Ամեն զինծառայող՝ պայմանագրային և այլն, պետք է  իմանա, որ իր  վիրավորվելու կամ, Աստված չանի, մահանալու դեպքում ընտանիքն  ուշադրության կենտրոնում է լինելու։ Բազմաթիվ օրինակներ կարող եմ բերել, թե  ինչու էինք բանակի սկզբնավորման շրջանում  այդպիսի մոդել ստեղծել՝  ամբողջ ազգը բանակի մեջ էր։ Մենք այդ ձևով ենք հաղթել։ Հիմա նշում եմ՝ 1000 դրամի գաղափարն էլ ճիշտ էր, բայց արդար չէր, որովհետև թալանը շարունակվում է։ Այն  վեց միլիարդը, որ պետք է ստանա բանակը, տարեկան դրանից մի քանի անգամ շատ թալանվում է բանակից։ Շատ հարցեր կան, շատ օրինակներ կարելի է բերել։ Պետք է ուշադրության կենտրոնում պահել  այս համակարգը։ Թալանող գեներալները պետք  է հայտնվեն դատարանի առջև, և նրանց ունեցվածքը պետք է կոնֆիսկացիայի ենթարկվի՝ հօգուտ բանակի։ - Աաում եք՝ գաղափարը լավն է, անհրաժեշտություն կա։ Բայց հասարակությունն այնքան թերահավատ է, որ մի մասը մտածում է, թե այդ գումարներն էլ կգրպանվեն։ - Հասարակությունը շատ լավ կընդունի, եթե այդ վերը նշվածները կատարվեն՝ բոլոր գողերին ու ավազակներին հանեն ասպարեզից ու պատասխանատվության ենթարկեն։ - Իսկ այս համակարգն ի զորո՞ւ է դա անել։ Նույն պաշտպանության նախարարը կարո՞ղ է։ - Գուցե Վիգեն Սարգսյանն ունենա այդպիսի ցանկություն, բայց միայն ցանկությունը քիչ է։ Պետք է նաև հնարավորություն ունենալ։ Նա մենակ չի կարող դա անել, պետք է անի համակարգը, ինչին ես կասկածում եմ։ - Հենց այդ համակա՞րգը չի հովանավորում թալանը։ - Իհարկե, համակարգն է հովանավորում և հակառակը։ Թալանող գեներալները պաշտպանում ու պահպանում են իշխանությունը։ - Պարոն Բադասյան, եթե ամփոփենք  ընդհանուր մթնոլորտը՝ հետընտրական այս ձայնագրությունների, մյուս ընտրակեղծարարությունների ֆոնին ազգ-բանակ կոնցեպտն ինչքանո՞վ է տեղին ասպարեզ բերել։ - Ես դեմ եմ, որ փայլուն գաղափարները նման պարագայում առաջ քաշվեն. պետք է դաշտը մաքրվի, և նոր առաջ բերվեն։ Եվ միայն դա նկատի չունեմ։ Օրինակ՝ վարչապետի կողմից սփյուռքահայությանը դիմելը լավ գաղափար է։ Հայաստանի իշխանությունը պետք է դիմի Սփյուռքին, բայց դաշտը պետք է մաքրվի՝ նոր դիմի։ Կեղտոտ դաշտում պետք չէ դիմել Սփյուռքին, այդ լավ գաղափարը առնվազն մի քանի տարով թաղվեց։